Gandr is een fictieve naam van een fictief persoon waar ik ooit in 1992 een science fiction verhaal over geschreven heb. Ze is officiëel een buitenaardse van de planeet Zamora. Daar is ze destijds tezamen met duizenden anderen, op kunstmatige wijze, ontworpen om als verdediging te dienen voor de Zamoriaanse bevolking die onder vuur lag van de Prestjardins. Gandr is één van de laatst overgebleven Mantra Warriors. Officieel heeft ze een donkere huidskleur, geelkleurige ogen, ravenzwart haar met een spierwitte streep over het midden. Het witte haar is stugger en staat wat overeind waardoor het lijkt als een vorm van dominantie gebaar, zoals bij honden die hun rughaar overeind zetten. Gandr is in staat om met enkele woorden die zij hoort in een taal die ze nog niet kent, de taal op te pikken, mits ze genoeg woorden tot haar beschikking krijgt. Als Zamoriaanse Mantra Warrior ligt haar kracht in het kunnen oppikken van angsten in haar vijand, die zij dan kan omzetten tot beelden die zo echt zijn voor de persoon waarvoor ze bedoeld zijn, dat deze zich in zijn of haar ergste nachtmerrie waant. In het moment van paniek slaat een Mantra Warrior dan toe en maakt de vijand onschadelijk. Mantra Warriors worden doorgaans niet oud, maar Gandr heeft tot nu toe kans gezien de gemiddelde leeftijdsgrens ver te overschrijden.
Gandr is zeer logisch ingesteld, heeft hoogstwaarschijnlijk geen connectie met emoties zoals Zamorianen kennen. Ze heeft daarnaast een zeer droge vorm van sarcasme wat op anderen over kan komen alsof ze 24 uur chagrijnig is en aan iedereen en alles een hekel heeft. Toch heeft Gandr een zeer hoge loyaliteitszin. Als men eenmaal haar vertrouwen heeft weten te winnen zal ervan verzekerd kunnen zijn dat Gander ten alle tijde alles zal doen om de veiligheid van die persoon te waarborgen. Echter, als men haar vertrouwen eenmaal beschadigd zal merken dat Gandr direct alle interesse verliest in de persoon en geen moeite meer doet om de vriendschap te herstellen. Gandr heeft twee zwakke punten. Ze voelt zich zeer oncomfortabel in donkere ruimtes die erg krap zijn en ze heeft een duidelijke aversie als het op donker water aankomt. 

Omdat Gandr kunstmatig gecreëerd is heeft ze geen familie. Het is ook onduidelijk, omdat de wetenschappers die destijds aan het Mantra project gewerkt hebben inmiddels allen niet meer leven, of Gandr wel 100% Zamoriaans is. Er zouden tekenen zijn dat enkele genen die gebruikt zijn om een Mantra samen te stellen, van elders kwamen, waaronder zelfs van Presjardins zelf. Gandr's bloed heeft echter wel de unieke kwaliteit die typisch Zamoriaans is, en dat is dat deze zich aan kan passen aan welk ander bloedtype dan ook. Zamorianen gebruikten deze unieke vaardigheid dan ook veelvuldig omdat hun bloed schijnbaar een genezende invloed heeft als deze aan een patiënt gegeven is. Dit was ook de reden dat de Prestjardins Zamora aanvielen, omdat het bloed van een Zamoriaan, wanneer eenmaal aan een Prestjardin gegeven, een sterk verjongende invloed had. Prestjardins waren ervan overtuigd dat, door het injecteren van Zamoriaans bloed in hun eigen bloed, ze het eeuwige leven konden verkrijgen.

Gandr Amel Mellisant is één van de hoofdpersonages uit mijn Science Fiction verhaal "De Zamora Expeditie"

Gandr is een verkorte versie van het Hindi Gandrewah wat de betekenis "Wezen van de onderwereld" zou hebben. Gandr is echter ook een Keltische jongens naam en heeft daar eenzelfde betekenis, met toevoegsel "weerwolf" of "wolf"

Amel heeft als betekenis "Doden" danwel "Te doden" en is (als ik me goed herinner) Keltisch

Mellisant heeft als betekenis "Overwinnen van de strijd" (mogelijk ook Keltisch, ben niet meer zo heel zeker).

Gandr verklaart haar naam dan ook, als men haar ernaar vraag, als volgt: "De wolf die dood en de strijd overwint"